Deze foto is genomen vanaf een verlaten weggetje dat leidt naar een mysterieuze muur van verweerd beton, omringd door kale bomen die de winterse stilte versterken. De muur, die ooit een onderdeel van een industriële structuur was, vormt nu een stil monument van verval en vergeten tijden. In de achtergrond, net zichtbaar door de bomen, doemt een oude silo op – het restant van een fabriek die ooit bedrijvigheid en leven herbergde. De sfeer van de foto is grimmig en onheilspellend, versterkt door de grauwe lucht en de ongenaakbare natuur die zich langzaam de plek toeëigent. De verlatenheid van de fabriek en de verwaarloosde muur doen denken aan de vergankelijkheid van de industrie en de sporen die de tijd achterlaat.
Dit werk is geïnspireerd door de charme van verlaten industriële landschappen en de verhalen die deze plekken kunnen vertellen. Tijdens een verkenningstour kwam ik langs deze muur en de silo, en ik werd getroffen door het contrast tussen de stoere, rauwe structuur van de fabriek en de zachte, vergankelijke elementen van de natuur die zich eromheen wikkelen. Het was een moment waarop de stilte van het industriële verleden zich vermengde met de kalmte van de winterse natuur.
De sfeer die ik wilde vastleggen is er een van verval, maar ook van stille schoonheid. De foto roept een gevoel van herinnering op aan de tijden van arbeid en bedrijvigheid, maar ook de onvermijdelijke verdwijning van dat verleden. Het werk probeert de vergankelijkheid van de industriële wereld vast te leggen, maar ook de kracht van de natuur die zich over oude structuren heen legt.
Voor mij betekent dit werk een reflectie op de manier waarop menselijke creaties door de tijd heen worden verlaten en overgenomen door de natuur. De muur en de silo zijn symbolen van de vergankelijkheid van de industrie, maar ook van de veerkracht van de natuur die alles terugneemt wat ooit door de mens werd gemaakt.
Dit werk is bijzonder door de ruige, industriële elementen in contrast met de rustige natuur eromheen. De manier waarop de silo tussen de bomen door verschijnt, geeft het beeld een gevoel van diepte en geheimzinnigheid. De techniek achter de foto is het vastleggen van deze spanning tussen menselijk verval en natuurlijke overname, waardoor een krachtige visuele en emotionele impact ontstaat.
Dit werk past goed in een interieur dat houdt van de rauwe schoonheid van industriële landschappen en de vergankelijkheid van het verleden. Het roept een gevoel van reflectie
Melvin is a passionate photographer with a love for urbex, travel photography, and portraits. For over 8 years, he has been practicing the art of photography, starting his journey inspired by a former close friend, with whom he has since lost contact. This friendship laid.. Read more…