Elke stap door mijn achtertuin, het betoverende Midden Delfland, is als het openen van een nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk vol verborgen wonderen die zich aan je ontvouwen, als een stille symfonie van de natuur. Met mijn camera als metgezel ga ik op zoek, tussen het riet en de kronkelende takken, naar vogels die zich schuilhouden, hun stemmen het enige spoor dat ze achterlaten. Vaak hoor ik ze zingen voor ik ze zie – een geduldige zoektocht, een dans van kijken en luisteren. In de stilte wacht ik, turend in de bomen tot de beweging van veren mijn blik gevangen neemt.
Dit beeld, dit moment, is ontstaan in de Vockestaert, een stukje natuur tussen Delft en Schiedam, waar de lucht altijd ruikt naar de belofte van avontuur. Hier zag ik mijn eerste Puttertje, mijn eerste Blauwborst, en hier vond ik ook het Baardmannetje – mijn meest geliefde vogel. Een kleine, machtige verschijning in de lente, maar ook een symbool voor het geduld en de verfijning van de natuur.
Dit kunstwerk is een herinnering aan dat moment. De foto van de vogel smelt samen met een abstracte achtergrond, alsof de natuur zelf haar kleuren vrijgeeft. Een zachte, golvende stroming van warme tinten omhult het Baardmannetje, als de horizon die langzaam opwarmt bij het eerste licht van de dag. De textuur, fijn en delicate als aquarel, laat de vogel opgaan in de lucht, zijn contouren subtiel vervagend in de ochtenddauw.
De compositie vormt een intieme ruimte waarin de vogel zijn plaats vindt te midden van de zachte vormen die hem omarmen. Het Baardmannetje staat centraal, maar de achtergrond fluistert met dromerige kleuren – een warme zon die net is opgestaan, de koelte van de ochtend nog in de lucht. Het is een landschap dat zowel de vroege ochtend als de winterwandelingen weerspiegelt, een stille herinnering aan de vergankelijkheid van elk moment, de schoonheid die voorbijglijdt.
Dit kunstwerk is meer dan een afbeelding; het is een ademhaling van de natuur, gevangen in de zachte overgang van kleuren. Het is een blikvanger die je uitnodigt om te ademen, om te voelen. De aquarelachtige texturen nodigen uit om de zachte overgangen te verkennen, en de kleuren die in elkaar vervloeien brengen een rust die je hele ruimte vult. Het past perfect in elk interieur, van het serene minimalisme van een Scandinavisch design tot de warme, uitnodigende sfeer van een landelijk huis. Het is een stukje natuur, gevangen in tijd, dat
Created by Karina Brouwer with support from AI.
KRABsursionism! A name that reflects exactly what my style is. KRA are my initials, the B stands for "pictorial" or "extraordinary" or .... is simply the first letter of my surname. 'KRABsursionism' is not only an amalgamation of my initials and artistic style, but also a reflection of.. Read more…